Η ιστορία ενός σχολείου είναι σχεδόν πάντα συνυφασμένη με την ιστορία του τόπου του. Τυπικά η ίδρυση ενός σχολείου είναι απόφαση της πολιτείας. Ουσιαστικά όμως πολλές φορές ένα σχολείο χτίζεται όταν υπάρξει ανθρώπινη απόφαση για δημιουργία.
Με αριθμό απόφασης 19705\18-2-2-55 ιδρύεται το 3ο Δημοτικό σχολείο Νέας Φιλαδέλφειας και ορίζεται διευθυντής ο Αθανάσιος Γκαβογιάννης. Το σχολείο φιλοξενείται στο 2ο Δημοτικό σχολείο Νέας Φιλαδέλφειας, που είχε κτιστεί το 1931 προκειμένου να ικανοποιήσει την τότε ανάγκη για εκπαίδευση, των πολλών παιδιών της προσφυγούπολης, που μόλις το 1927 ανεπίσημα μετονομάστηκε από Ποδονίφτης σε Νέα Φιλαδέλφεια. Άλλωστε μέχρι το 1932 και το 2ο Δημοτικό σχολείο συστεγάζεται στο 1ο Δημοτικό σχολείο, ξύλινο και λυόμενο, γνωστό μέχρι σήμερα ως Σπαθάρη, από το όνομα του μεγάλου του ευεργέτη. Ο Σπαθάρης δώρισε το οικόπεδο αλλά και ανάλογο χρηματικό ποσό για την εγκατάστασή του.
Παιδιά προσφύγων, παιδιά των κατοίκων της Νέας Μαδύτου και των εργατικών κατοικιών διανύουν μέσα στα χώματα αποστάσεις μεγάλες για να φιλοξενηθούν ή καλύτερα να στοιβαχτούν στο 2ο Δημοτικό τις απογευματινές ώρες.
Ο Αθανάσιος Γκαβογιάννης συλλαμβάνει την ιδέα να χτιστεί ένα σχολείο, στο γήπεδο που υπήρχε ακριβώς εκεί που είναι το 3ο Δημοτικό σχολείο σήμερα. Πήρε την πρωτοβουλία να ζητήσει βοήθεια από την Εργατική Κατοικία. Πραγματικά, η Εργατική Κατοικία συναίνεσε, αλλά υπήρχαν αντιδράσεις από το Δήμο της Νέας Φιλαδέλφειας. Στη συνέχεια, ο διευθυντής του νομικού καθεστώτος του 3ου Δημοτικού σχολείου ξεπέρασε τις αντιδράσεις του δήμου με πραγματικό αγώνα και στόχος του έγινε ο Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων. Με παντός είδους έγγραφα, εκθέσεις, δικαιολογητικά, δημοσιεύσεις, διαβιβαστικά, αποδεικτικά, παρακλήσεις, αιτήσεις, προσκλήσεις, αλλά με διάχυτη τη πίστη ότι όλα κάποτε θα τελεσφορήσουν, στις 13/3/1957 ο Αθανάσιος Γκαβογιάννης προσκαλεί, για τα εγκαίνια των "θεμελίων λίθων του διδακτηρίου".
Αναλαμβάνει προσωπικά την επίβλεψη, την παρακολούθηση, την ολοκληρωτική πορεία της ανέγερσης αλλά και στελέχωσης του σχολικού κτιρίου.
Με ιδιαίτερη μέριμνα και αγάπη ασχολήθηκε με τη δεντροφύτευση του προαύλιου χώρου. Η ελιά που βρίσκεται στο κέντρο της αυλής αποτελεί διαχρονικό κόσμημα της φύσης αλλά και σημείο αναφοράς της παιδικής μνήμης εκατοντάδων παιδιών. Εξάλλου όλα τα δέντρα έχουν φυτευτεί από τον αείμνηστο διευθυντή.
Στις 19\11\1959 μαθητές του 3ου Δημοτικού Σχολείου "εγκαθίστανται εις νέον διδακτήριον" στο οποίο και στεγάζεται μέχρι σήμερα ενώ στην πορεία του χρόνου έγιναν οι αναγκαίες προσθήκες και τροποποιήσεις στο αρχικό διδακτήριο.
Από την κ. Πέλλη Βουτζουλίδου