Επέτειος 17 Νοέμβρη
Επέτειος 17ης Νοεμβρίου 1973 - Η εξέγερση του Πολυτεχνείου
Αφιερωνουμε αυτή τη διαδικτυακή γιορτή σε όσους παλέψανε και και σε όσους συνεχίζουν να παλεύουνε για να ζούμε ελεύθεροι δίχως ντόπιο και ξένο δυνάστη...
Κάντε εδώ κλικ για να δείτε τη Παρουσίαση με εικόνες από το Πολυτεχνείο
Σήμερα θα μιλήσουμε για την εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβρη του 1973
Στις 21 Απριλίου 1967
Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος «έβαλε την Ελλάδα στον γύψο», ξεκινώντας μια επταετία κατά την οποία η στρατιωτική δικτατορία θα καταργούσε όλες τις πολιτικές ελευθερίες και οι φυλακίσεις, τα βασανιστήρια και οι εξορίες θα γίνονταν καθημερινό φαινόμενο για πολλούς Έλληνες. Αποκορύφωμα της αντίστασης ενάντια στη Χούντα θεωρείται το Πολυτεχνείο.
Η κατάληψη της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών τον Μάρτιο του 1973 και η εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973 έσπασαν τον «γύψο» του φόβου που είχε αιχμαλωτίσει τους Έλληνες και συντέλεσαν και αυτές στην πτώση της δικτατορίας και την επαναφορά της δημοκρατίας δίνοντας ελπίδα στον λαό.
Τετάρτη 14 Νοέμβρη 1973
Εκατοντάδες φοιτητές της Αθήνας καταλαμβάνουν το Πολυτεχνείο. Σύνθημά τους: ΨΩΜΙ- ΠΑΙΔΕΙΑ- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ- ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ.
Συγκροτείται Συντονιστική Επιτροπή απ΄ όλες τις σχολές για να αποφασίσουν τη συνέχεια του αγώνα. Από υλικά που βρίσκουν στις αίθουσες κατασκευάζουν έναν μικρό ραδιοφωνικό πομπό, ο οποίος εκπέμπει στους 1050 χιλιόκυκλους. Από τον πομπό αυτόν και τα μεγάφωνα που στήνουν στο προαύλιο μεταδίδουν συνθήματα και τραγούδια.
Ποίημα 1050 χιλιόκυκλοι*
Τραγούδι Αρνιέμαι*
Πέμπτη 15 Νοέμβρη 1973
Η κατάληψη αποτελεί πόλο έλξης τού λαού της Αθήνας που αρχίζει να συρρέει στο Πολυτεχνείο. Γύρω από το Πολυτέχνει εργάτες και μαθητές, ο λαός της Αθήνας τους συμπαραστέκεται. Ως τις 9.30 το βράδυ η κατάληψη έχει πυκνώσει ενώ ο λαός φωνάζει αντιαμερικανικά και αντιχουντικά συνθήματα. Οι συγκεντρωμένοι παραμένουν όλη τη νύχτα για συμπαράσταση στους φοιτητές της κατάληψης του Πολυτεχνείου. Ο κόσμος φέρνει τρόφιμα, φάρμακα κλπ.
Σε διάστημα λίγων ωρών έγιναν όλα όσα θα χρειάζονταν μία βδομάδα για να χωρέσουν άνετα με κανονική εξέλιξη των γεγονότων.
Στη Συντονιστική Επιτροπή εκτός από τους φοιτητές συμμετέχουν και δυο εργάτες. Βγάζουν ανακοινώσεις στις οποίες αναφέρουν πως ο αγώνας είναι αντιφασιστικός και αντιιμπεριαλιστικός.
Ποίημα Εδώ Πολυτεχνείο*
Τραγούδι Λεβέντης*
Σε Θεσσαλονίκη και Πάτρα οι φοιτητές καταλαμβάνουν τα πανεπιστημιακά κτίρια. Οι αγρότες από τα Μέγαρα ξεκινούν με τα πόδια για την Αθήνα. Στο Αιγάλεω γίνονται επαναστατικές εκδηλώσεις και ακολουθούν παρόμοιες στις συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά. Όλη η Ελλάδα συμπαρίσταται στους ελεύθερους αγωνιζόμενους φοιτητές.
Πάνω από 150.000 άνθρωποι είναι γύρω από το Πολυτεχνείο και βροντοφωνάζουν με τους ελεύθερους φοιτητές
«Κάτω η χούντα, η χούντα θα πέσει απ’ το λαό».
Ώρα 7 και μισή μ.μ. Ο δικτάτορας δίνει διαταγή να χτυπηθεί πρώτα η λαοθάλασσα, που είναι γύρω στο Πολυτεχνείο. Δακρυγόνα πέφτουν συνεχώς και κάνουν αφόρητη την ατμόσφαιρα. Ο λαός ανάβει φωτιές και τα εξουδετερώνει. Τώρα σφυρίζουν σφαίρες και οι πρώτοι νεκροί πέφτουν μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο. Ο λαός στήνει οδοφράγματα, δεν υποχωρεί, παλεύει άοπλος, παραμένει στη θέση του.
Ώρα 12 τη νύχτα μπαίνει στην Αθήνα στρατός και τανκ και καταλαμβάνουν επίκαιρες θέσεις.
Ποίημα Όταν σφίγγουν το χέρι*
17 Νοέμβρη 1973
Ώρα 2 πρωινή
Τα τανκς πλησιάζουν το Πολυτεχνείο. Οι φοιτητές καλούν τους φαντάρες να μην τους χτυπήσουν. Αδέλφια μας στρατιώτες, είμαστε άοπλοι, είμαστε αδέλφια, μη μας χτυπήσετε, ελάτε μαζί μας» φωνάζουν οι φοιτητές, και ο Ραδιοφωνικός Σταθμός καταγγέλλει στον Ελληνικό λαό την ανίερη πράξη του δικτάτορα.
Τα παιδιά στον περίβολο τραγουδάνε. Το μεγάφωνο πολλαπλασιάζει σε χιλιάδες φράσεις τη μια και μοναδική φράση: ΔΕΝ ΘΑ ΧΤΥΠΗΣΟΥΝΕ!
Ώρα 3 πρωινή
Ένα τανκ γκρεμίζει τη σιδερένια πόρτα τού Πολυτεχνείου κι ας είναι στα κιγκλιδώματα φοιτητές. Ρίχνονται ριπές. Στρατός και αστυνομικοί μπαίνουν στο προαύλιο. Οι φοιτητές προσπαθούν να φύγουν, αλλά δέχονται άγριες επιθέσεις. Πολλοί φαντάροι προστατεύουν και βοηθούν τους φοιτητές να φύγουν, αλλά τους κυνηγούν οι αστυνομικοί. Πολλοί συλλαμβάνονται και οδηγούνται στην Ε.Σ.Α όπου βασανίζονται φρικτά.
Οι οδομαχίες συνεχίζονται γύρω από το Πολυτεχνείο μέχρι το πρωί.
Τραγούδι Πάλης ξεκίνημα*
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι
για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις
τα χείλη σου θα ματώσουν απ’ τις φωνές.
Το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες
μα δε θα κάνεις ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου θα΄ ναι μια πετριά
στα τζάμια των πολεμοκάπηλων.
Κάθε χειρονομία σου θα΄ ναι
για να γκρεμίζει την αδικία.
Δεν πρέπει ούτε στιγμή να υποχωρήσεις,
ούτε στιγμή να ξεχαστείς.
Είναι σκληρές οι μέρες που ζούμε.
Μια στιγμή αν ξεχαστείς,
αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται
στη δίνη του πολέμου,
έτσι και σταματήσεις
για μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα
θα γίνουν στάχτη απ΄ τις φωτιές.
Δεν έχεις καιρό, δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί και να πεθάνεις
για να ζήσουν οι άλλοι.
Θα πρέπει να μπορείς να θυσιάζεσαι
ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να στέκεσαι
μπρος στα ντουφέκια!
Τάσος Λειβαδίτης
*Τα τραγούδια καθώς και τα ποιήματα μπορείτε να τα αναζητήσετε στο διαδίκτυο